تشخیص هویت از روی شاخص های زیستی:
استفاده از شاخصه های زیستی یا به اصطلاح بیومتریک، یکی از روش های مفید و یاری رسان به روش های سنتی برای تشخیص هویت است. شاخصه های زیستی منحصر به فرد زیادی وجود دارند که میتوانند به ما در این زمینه کمک کنند. به یقین با بعضی از این شاخصه ها مثل اثر انگشت، صدا و شبکیه چشم آشنا هستید ، ما در ادامه شمارا با بعضی از این شاخصه ها آشنا میکنیم که بسیار جالب و جدید هستند…
برای مثال گوش انسان! شما میدانستید که گوش انسان منحصر به فرد است؟
حتی دو تا گوش انسان هم شبیه هم نیستند! استارت‌آپ Descartes Biometrics با طراحی یک اپلیکیشن ، کاربران را براساس شیوه‌ای که گوشی را روی گوش و گونه‌شان قرار میدهند شناسایی میکند.
شاخصه بعدی قلب است، یک مچ‌بند به نام Nymi میتواند با ثبت ضربان قلب از طریق سیگنال‌های الکتریکی یا به اصطلاح الکتروکاردیوگرام، هویت فرد راشناسایی کند. بنابراین Nymi میتواند ورود به ابزارهای دیگر از جمله گوشی‌های هوشمند یا کامپیوتر‌ها را کنترل کند.
شاخص جالب بعدی شیوه نشستن است، ما میتوانیم از طرز نشستن بقیه، آنهارا شناسایی کنیم! محققان یک صندلی ساخته اند که میتواند تشخیص دهد چه کسی روی آن نشسته است! این صندلی اطمینان کامل را به شما میدهد که کسی جز شما و یا افراد خانوادتان ماشین را روشن نکند! همچنین زمانی که روی صندلی میشینید ، صندلی،آینه و بقیه چیزها متناسب با شما تنظیم میشوند.
حتی تازگی ها قصد دارند از حرکات منحصر بفرد چشم افراد برای تشخیص هویت کمک گیرند! ما زمانی که کارهای خاصی مثل دنبال کردن شیئ،انجام میدهیم چشم‌هایمان را با الگوی مخصوصی حرکت میدهیم و چون برای هر تحریک نیاز به یک پاسخ لحظه ای دارد و مانند اثر انگشت یک خاصیت ایستا نیست، فریب دادن آن خیلی سخت است در نتیجه از درجه اطمینان بالایی برخوردار است…
از ضعف این روش میتوان به این اشاره کرد که حتما باید ارتباط چشمی برقرار کرد و برای مثال هنگام رانندگی مشکل ساز میشود.
از دیگر شاخص هایی که به ما در این زمینه کمک میکند بینی است! تازگی ها بریتانیایی ها کشف کردند که بینی نیز به دلیل منحصر به فرد بودنش میتواند به ما در زمینه تشخیص هویت کمک کند. بینی هر شخص به یکی از شش دسته‌بندی انواع بینی تعلق دارد ولی مشکل این روش این است که تغییر دادن آن کار سختی نیست!
یکی از شگفت انگیز ترین آیتم ها، رگهای دستمان میباشد. روش تطبیق رگها هم با انگشت یا کف دست ممکن است اما خوبی این روش این است که رگها حداقل باید مربوط به بدن یک انسان زنده باشند و از طرفی کپی کردن آنها بسیار سخت است.
مورد بعدی تست استشمام است از بوی بدن هر شخص میتوانیم برای تشخیص آن استفاده کنیم. در تحقیق دانشگاه پلی‌تکنیک مادرید بر روی این موضوع که چگونه رایحه بدن افراد مختلف با هم متفاوت است یک بینی مصنوعی ساخته‌اند که قابلیت شناسایی افراد را با توجه به رایحه بدنشان را دارد. درست است که این تکنولوژی هنوز راه زیادی دارد اما قادر است بوی کرم دست را تفکیک کند و یا تغییرات رایحه بدن را بدلیل رژیم یا بیماری راتشخیص دهد. البته اختراع تیم دانشگاه مادرید هنوز ۱۰ درصد خطا دارد.
یکی از شگردهای فناورانه که تازگی ها از آن برای تشخیص هویت استفاده میکنند. ایجاد بانک اطلاعات ژنتیکی و مقایسه تطبیقی مشخصه‌های دی‌ان‌ای به جای مانده در صحنه‌های جرم با داده‌های موجود در سامانه میباشد.
حدود 25 سال است که به شیوه امروزی مجرم بودن یا نبودن افراد را تشخیص میدهند اما تشکیل اولین بانک داده‌های ژنتیکی از مجرمان به 20 سال پیش برمیگردد. جمع آوری اطلاعات ژنتیکی کمک بزرگی به کشف جرم و مجرمان و حتی پیشگیری قوع جرم کرد.
تاریخچه استفاده از این روش به انگلستان برمیگردد و در سالهای 1387/2008 بیش از ۵ میلیون مشخصه در بانک ژنیتیکی انگلستان ثبت شد. در ایران از سال 1388 به دلیل نیاز به دسترسی اطلاعات ژنتیکی برای تسریع در روند تشخیص مجرمان، راه‌اندازی بانک اطلاعات ژنتیکی شروع شد. آزمایشگاه‌های ژنتیک قانونی در ایران از دهه 70 شروع به کار کردند و اطلاعات به دست آمده از آزمایش‌های ژنتیک را به صورت الکترونیکی در سیستم‌ها ثبت میکنند. بانک، در مرحله اول اطلاعات ژنتیکی متهمان، مجرمان و محکومان، نمونه‌های به دست آمده از صحنه جرم، خویشاوندان موثر در تعیین هویت را جمع آوری میکند. تعیین مشخصه دی ان ای به کمک کروموزم ها صورت میگیرد. کروموزم‌های موجود در هسته سلول‌های موجودات زنده متشکل از مولکولی زیستی به نام دزوکسی ربیونوکلئیک اسید هستند که در افراد مختلف متفاوت است. تشخیص هویت از طریق بررسی این نشانه‌های مولکولی صورت میگیرد.
رشته‌های دی‌ان‌ای قسمت‌هایی رمزگذاری شده‌اند که در تعیین هویت و شکل ظاهری هر فرد تاثیرگذار اند. این رشته‌ها دارای الگوهای تکرارشونده‌ای هستند که در هر فرد با نظم خاصی تکرار میشوند. تعیین مشخصه دی‌ان‌ای مجرم از نمونه‌های بیولوژیکی به جامانده در صحنه جرم به عنوان یکی از راه‌های اثبات حضور مجرم استفاده میشود. انگشت‌نگاری دی‌ان‌ای بر اساس وجود چندشکلی‌هایی با نام پلی‌مرفیسم‌ها انجام میشود. این چندشکلی‌ها حاصل تفاوت‌های کوچک در توالی هستند که از فردی به فرد دیگر در هر 500 هزار جفت نوکلئوتید رخ میدهد. دستیابی به این تغییرات توالی روی جایگاه شناسایی آنزیم‌ها و تعداد واحدهای تکراری دی‌ان‌ای که بین افراد مختلف متفاوت است از راه‌های مطمئن شناسایی افراد است.
