در تصویربرداری باید میزان نور مناسب باشد، نوری که از یک حد بیشتر یا کمتر باشد برای تصویربرداری مناسب نیست. برای اینکه دوربین های مداربسته امکان ثبت وقایع رو در محیط کم نور و پر نور داشته باشند باید به تکنولوژی WDR، BLC و HLC مجهز باشند. این فناوری ها کمک می کنند که حتی اگه نور کم تر یا بیشتر از حد انتظار باشد، تصاویر با کیفیت بهتری ثبت و ضبط شوند.
BLC:
در دوربین مداربسته، دیافراگم ها با توجه به نور محیط باز و بسته میشوند. بالا بودن میزان نور محیط، باعث بسته شدن دیافراگم می شود تا نور کمتری وارد چیپ شود، این عمل ممکن است در بعضی موارد برای تصویر مشکل ایجاد کند. مثلا اگر بخواهید در اتاقی که پنجره دارد و نور زیادی وارد اتاق میشود فیلم برداری کنید میبینیدکه تصویر در اطراف پنجره با وجود نور، کاملا تاریک است، در چنین مواقعی میتوانیم از قابلیت BLC کمک بگیریم. تکنولوژی BLC مخفف عبارت Backlight Compensation هست و معمولا به آن قابلیت جبران نور پس زمینه گفته میشه میشود.
عملکرد BLC به این گونه میباشد که در محیط هایی که اختلاف میزان نور وجود دارد، محیط کم نورتر محیط مرجع قرار میگیرد ، در این حالت بدون در نظر گرفتن میزان نور پنجره در مثال بالا، دیافراگم در حدی باز می شود که محیط داخل روشن بنظر برسد. البته در این روش، مشکل کاملا رفع نمیشود زیرا باز شدن دیافراگم محدودیت دارد و تصویر پرنور پنجره اشباع به نظر میرسد و در واقع کاملا به شکل یک تصویر سفید دیده میشود، هرچه دیافراگم بیشتر باز شود این قسمت سفید و اشباع شده بزرگتر خواهد شد. برای حل این مشکل باید از قابلیت WDR استفاده شود. اما به دلیل سهولت در مکانیزم و کم هزینه بودن BLC، استفاده از آن بسیار رایج میباشد.
HLC:
HLC مخفف High Light Compensation میباشد به معنی جبران نور شدید و برعکس قابلیت BLC که به معنی جبران نور پس زمینه میباشد، این قابلیت باعث جبران نور شدید پیش زمینه و کاهش آن میشود . چون منابع نوری قوی، مانند نور چراغ‌های اتومبیل در تصویر، باعث از بین رفتن جزئیات تصویر میشود، قابلیت HLC میتوانددر شرایطی که دوربین در معرض نورهای شدید قرار میگیرد آن منابع را تشخیص دهد و برای افزایش کیفیت تصویر در صدد جبران آن منابع ( کاهش نور در تصاویر با پوشاندن منابع نوری) برآید.
WDR:
تکنولوژی WDR مخفف عبارت Wide Dynamic Range است به معنی دامنه داینامیک واید. این تکنولوژی میتونه از طریق پردازنده سیگنال دیجیتال و سنسورهای CCD باعث تعادل نور ضبط شده در تصویر شود. دوربین های مداربسته ای که دارای این قابلیت هستند، دو سنسور تصویر برداری دارند.
نحوه عملکرد این سنسورها این گونه است که از یک صحنه چند بار تصویربرداری میکنند و بعد باهم ترکیب می کنند. این تکنولوژی دو نوع دارد که شامل Digital WDR و True WDRمیباشد.
DWDR:
تکنولوژی DWDR در دوربین مداربسته مخفف Digital Wide Dynamic Range میباشد که یکی از مکانیزم های بهبود دهنده تصویر است. این مکانیزم نوع دیجیتال تکنولوژی WDR است . از DWDR استفاده میکنند تا بازه داینامیک دوربین مداربسته را افزایش دهند.این تکنولوژی به جای استفاده از دو سنسور CCD، از یک سیستم دیجیتال استفاده میکند و همان عملکرد را اجرا میکند به این صورت که چند تصویر گوناگون را با میزان نوردهی کوتاه و بلند را ضبط و سپس آنها را دریک فریم جداگانه ترکیب میکند.
تکنولوژی True WDR:
تکنولوژی WDR حقیقی مبتنی بر حسگر میباشد، این تکنولوژی تصاویر را در سطح WDR بالا (در واحد دسی بل) در دوربین مداربسته تولید میکند. حسگر تصویر WDR چند تصویر گوناگون را با میزان نور دهی کوتاه و بلند ضبط می کند و آنها را در یک فریم جداگانه ترکیب میکند. ویژگی True WDR در سه سطح پیش فرض به صورت پایین، متوسط و بالا وجود دارد که با توجه به شرایط نوری متفاوت استفاده میشوند. اصل اساسی برای دریافت تصاویر مطلوب، تنظیم مقدار متناسب True WDR است. مقدار پایین WDR تصاویری با وضوح نامطلوب و تنظیم آن در مقادیر بالا ، تصاویری با شفافیت و درخشندگی بیش از اندازه را سبب میشود. برای همین، دانستن محل دقیق نصب دوربین مداربسته و میزان نوری که در محیط موجود است در انتخاب هر کدام از این تکنولوژی ها تاثیر بسیار زیادی دارد.
